DE HELE DEPRESSIE
EN NIETS ANDERS DAN DE HELE DEPRESSIE
"In jouw depressie zit ook de oplossing"
Vrijwel iedereen heeft weleens korte of langere - of zelfs bepaalde - periodes, waarin er gevoelens van somberheid (verdriet) overheersen. En sommige mensen zitten zelfs of komen vast te zitten ‘in een depressie’. Of anders gezegd: een langere periode van verdrietige en sombere gevoelens die maar niet (vanzelf) lijkt over te willen gaan.
Veel gehoorde uitspraken:
“Is dit het nu?”
“Waar doe ik het eigenlijk allemaal voor?”
“Ik kom er niet uit”
“Ik zit vast”
“Het lukt niet”
“Ik heb (er) geen zin meer (in)”
“Ik zie het niet meer zitten”
“Ik wil niet meer”
De depressie niet groter maken dan dat die is
Sommige mensen (en ook therapeuten en psychologen) gaan dan in gevecht met de Hele Depressie, waardoor de depressie juist soms nog groter gemaakt wordt. Je kan van alles gaan uitpluizen en gaan bijhouden: hoe laat je opstaat, wat je eet, hoe laat je eet, wat je dagritme is of dat je sociale contacten hebt en of je je ei bij hen kwijt kan. En dat is niet per se fout of slecht. Maar je kan er zo diep in gaan (verdwijnen), als je dat zou willen, en er (bijna) nooit meer uitkomen.
Los het mysterie van je depressie op
Een depressie kan je ook zien als een oud stuk van onverwerkte emoties en trauma’s waar (een deel van) je ‘in zit’ en waar je niet zo makkelijk ‘zelf uit komt’ of ‘los kan laten’. Want als je beter had geweten had je dat natuurlijk allang gedaan. Sterker nog; je zou een depressie ook kunnen zien als het moment vlak voordat je sterft en loslaat in een vorig leven. Alleen blijft dat moment duren en duren.
Door terug te gaan in de tijd naar momenten waarop de basis is gelegd (de oorzaak) van de depressie. En dit kan soms dus heel snel gaan in de praktijk. Soms is de depressie of zijn de depressieve gevoelens zelfs afkomstig uit maar één enkele ervaring uit het verleden die met je normale bewustzijn niet meer te traceren is maar die wel grote gevolgen heeft gehad in je latere (huidige) leven. Vaak is er met enkele sessies al zo’n vooruitgang geboekt die op zoveel vlakken tegelijkertijd doorwerkt, dat iemand met depressieve gevoelens het gevoel heeft, eindelijk controle over (of eigenlijk richting in) zichzelf en het leven te krijgen.
Vanuit het vorige leven volgen we bv ‘ik kom er niet uit’, wat je neerslachtige (verdrietige en machteloze) gevoelens bezorgt, vooral bij je borst waar je een druk voelt en bij je schouders en nek. En dan blijkt dat je opgesloten zit in een gevangenis, vastgeketend aan je handen en voeten en ook de deur zou je niet met je eigen kracht open krijgen. Je lichaam of je kracht gebruiken heeft dus geen zin. Een plan bedenken heeft geen zin, want het lukt toch niet. En ondanks dat het 1786 is, is een deel van je nog steeds bezig met ‘eruit komen’ terwijl een ander deel van je nooit gelooft dat je dit ooit gaat lukken. En dat duurt dus al 218 jaar. Dit gevoel en deze programmering nam je mee naar je ouders, waarin een van de ouders (of allebei) ook het gevoel hadden dat ze niet vrij waren en overgeleverd waren aan ‘de sterkeren’ of zij die iets te vertellen hebben (macht, invloed of autoriteit hebben). Daarna in je leven maakte je vele momenten mee, waarin het leek alsof je in situaties belanden waar je niet uit leek te komen, behalve als iemand je van buitenaf hielp. Precies de hulp die je nu bij een therapeut zoekt om je te helpen met dit probeem.
In mijn praktijk in Noordwijk kan ik enorm van die momenten genieten dat iemand met een ‘enorme’ depressie opeens ‘het licht’ gaat zien en dat men begrijpt waarom ze deze depressieve gevoelens hadden. Sterker nog, ze begrijpen dat het tijd was om verder in zichzelf te gaan dan ooit en nieuwe lagen in zichzelf en het leven te ontdekken.
Voorbeeld Depressie: SOMBERE GEDACHTEN
Een jonge vrouw van 32 zag het allemaal niet zitten. Ze kwam maar niet vooruit, alles koste haar moeite, ze zag het ook allemaal niet meer zitten. Sombere gedachten had zij, over alles. Alles ging toch wel kapot, verloren of was het niet waard. Tel je zegeningen, of zoek de zonnestraaltjes op, werd er in haar omgeving goedbedoeld geadviseerd. Ze zag het allemaal niet meer. De zon ging maar niet schijnen. Ze zocht naar een oplossing voor haar depressie.
ZAADJE VAN DEPRESSIE WERD AL TIJDENS DE ZWANGERSCHAP GEPLANT
Zij ging in regressie terug naar het moment dat moeder haar vliezen braken. Het moment was eindelijk daar! Vader was trots en rende naar de auto om even later terug te keren en moeder te melden dat de auto het niet deed. Grote paniek! De telefoon was nog niet aangesloten. Ze waren pas in het nieuwbouwhuis getrokken en er was nog geen telefoonkabel aangelegd. Vader rende naar buiten, naar de buurman, die niet thuis was. Wel de buurvrouw, maar die kon de autosleutels niet vinden. Vader ging samen met de buurvrouw door de zakken van haar man. Vele zakken werden omgekeerd, totdat de buurvrouw wist te melden dat haar man altijd alle sleutels aan 1 bos meenam. Voor moeder leek het een eeuwigheid te duren. De pijn was ondraaglijk. Ze kon nauwelijks adem halen. Vader had haar het slechte nieuws van de sleutels medegedeeld en wist niet meer wat te doen in de paniek. Moeder schreeuwde dat hij de straat op moest gaan en iemand roepen met een auto. Vader rende de straat op en hield een auto aan, die hen maar al te graag naar het ziekenhuis bracht. Wat fijn! Echter in het ziekenhuis leek ook alles te duren. Het kwam maar niet. Alles duurde zolang. Moeder kreeg het gevoel alsof ze lastig was voor haar omgeving en kreeg sombere gedachten over de naderende bevalling. Wat restte was wachten, weer moest moeder wachten. Uiteindelijk leek kwam haar dochter na een hele lange bevalling.
LEVEN IS WACHTEN (TOTDAT DINGEN BREKEN)
Cliënt begreep dat 'haar komst' in dit leven lang had geduurd en met heel veel wachten, sombere gedachten en waarin dingen kapot gingen of verloren/kwijt waren, gepaard ging. Precies zoals zij zich had gevoeld. Eigenlijk was ze klaar om in het hier en nu opnieuw geboren te worden. Opeens 'zag ze het licht' en voelde ze dat ze zin in dingen kreeg, om dingen te ontdekken, nieuwe wegen in te slaan. De zwaarste energieën waren losgekoppeld, waardoor ze meer energie kreeg. Ze bleef hierna in therapie en begon daarnaast aan een nieuwe studie met o.a. Bach bloesems. Haar medicatie bouwde ze in snel tempo af door te gaan werken met deze Bach bloesems.
Alles hebben
en toch iets missen
EEN ONZEKERE DOCHTER
EN EEN ONGERUSTE, BEZORGDE MOEDER
”Hoe moet dit verder?”. “Wat kan ik nog doen?”