Een man van 50 had zijn hele leven er last van dat er beslissingen voor hem genomen werden, dat hij in dingen ‘geluld’ werd door anderen en dat hij geen echt contact met zijn lichaam had rond zijn 24e. Ook voelde hij zich niet ‘sterk staan’ in zijn relatie.

Oorzaak probleem in huidige leven

In het huidige leven ervoer hij een ervaring met zijn ex vriendin, die hem beloog en bedroog, en hem gevangen hield in een ‘my way or the highway’ relatie. Wanneer hij hier niet in mee wilde gaan, “hield hij dus niet echt van haar en was hij dus eigenlijk al die tijd een leugenaar.”, wat ze hem vrijwel dagelijks op een bijna maniakale wijze inpeperde. Dit had hij zo vaak gehoord dat het ‘in’ hem was gaan zitten.

Oorzaak van lichaam vervreemd voelen in vorige leven

Nog verder terug kwam hij in een vorig leven waarin hij soldaat in een concentratiekamp was. Hij was een jonge Duitser en wilde hier helemaal niet zijn. Hij had niks met Hitler en geloofde in niks van wat hij zei. Immers, hij had om hem heen gezien hoe mensen waren veranderd, harder geworden, bozer geworden, haatdragender geworden. Met zijn geweer om zijn schouder stond hij buiten het kamp te kijken naar Joodse mannen die hun handen door het gaas staken. “Geef ons eten”. “Geef ons eten.” Naast hem hoorde hij andere soldaten lachen en neerkijken op de gevangen Joden. Tussen de Joden sprong er een iemand uit. Deze Jood keek hem recht aan en lachte. Hij zag bij de Duitse jongen angst in zijn ogen en dat hij machteloos was. Weken gingen er voorbij en hij had met niemand contact in deze hel. Elke dag was een hel. Elke dag was alles wat hij deed een verschrikking. Wat er uit zijn mond kwam, was niet echt en hij voelde zich steeds meer een geest worden, als hij geen contact meer had met zijn lichaam. ‘s Avonds zat hij in de kantine wezenloos voor zich uit te kijken en probeerde op de juiste momenten zich aan te passen aan de omstandigheden. Het volgende moment zit hij op zijn knieën en wordt hij vermoordt door Poolse soldaten. Eerst wordt hij vernederd. Hij verzet zich niet, bij het zien van het overtal aan soldaten en omdat hij inzag dat zijn gesmeek niet werkte. Gehoorzaam gaat hij op zijn knieën zitten, waarna hij een nekschot krijgt. Hij was 24 jaar.

Meer jezelf mogen zijn

De man ziet in dat hij alles maar laat gebeuren in zijn leven en dat hij alleen maar toekijkt, ook in de relatie met zijn ex-vriendin. Hij had altijd het gevoel dat als hij echt zou zeggen wat hij dacht en voelde dat er ‘oorlog’ zou uitbreken en dat hij dan ‘kapot zou gaan’. Hij besefte dat die diepe emotie die hij continu voelde met deze ervaringen te maken hadden en dat die ervaringen hem juist wilde leren dat hij meer zichzelf mag en juist móet zijn, meer ruimte mag innemen, meer uitspreken wat hij vindt, zodat hij niet meer in een of andere ‘hel’ of ‘gevangenis’ terecht komt. Het ‘gevaar’ dat het (de oorlog) weer zou gebeuren, waardoor hij in hetzelfde zou komen, was weg. Hij besefte dat hij ‘vrij’ was en huilde.