Allergieën verklaard met reïncarnatietherapie

Een vrouw van 28 jaar had vanaf haar 15e een allergie ontwikkeld voor wol. Ze kon het niet verdragen. Het voelde alsof ze langzaam dood ging en alsof het leven geen zin had. Wanneer ze er niet bewust van was dat iemand wol aan had, had ze er niet zoveel last van. Pas als ze er bewust van was, begon haar lichaam te jeuken. Alsof ze haar huid wilde uittrekken.

Als 15-jarig meisje in Rusland in wolfabriek

Ze kwam in het leven terecht van een jonge meid van 15 in Rusland. Omdat ze niet meer thuis wilde wonen en de grote wereld wilde verkennen, besloot ze om met haar spaargeld een treinkaartje te kopen richting de grote stad op zoek naar werk. Op het koude treinstation stond een man met een bord. Hij zocht vrouwen voor een fabriek. Zij sprak hem aan en ze raakten in gesprek. Het was werk in een wolfabriek en het verdiende goed. Ze besloot met hem mee te gaan.

Eenmaal bij de fabriek aangekomen, schrok ze van de omstandigheden. Het was er donker en smerig en ze zag de gezichten van de andere dames. Deze namen geen notie van haar. Ze kon de eerste maand daar slapen, zodat ze de maand daarop een kamer kon huren. En hoewel ze liever rechtsomkeer had gemaakt, deed zij zich stoerder voor en ging in op het aanbod. Het zou toch mooi zijn als ze geld voor thuis meenam.

6 dagen per week, 12 uur per dag werken

Ze leerde en werkte, 6 dagen per week, 12 uur per dag met in haar hoofd het geld wat zij zou verdienen, maar vaak moest ze 7 dagen werken. Dat geld bleek minder te zijn dan ze had gedacht en was voorgeschoteld. Ze moest ook betalen voor de slaapplaats en daar was niets over gezegd. Het geld wat ze over had kon ze vrijwel niet uitgeven omdat ze zulke lange dagen maakte. Altijd was ze bij wol en met wol bezig en het werd kouder. In een wollen trui bleef ze daar werken, terwijl ze door een raam keek en droomde van iets anders. Maanden gingen voorbij en er veranderde niet veel in haar leven. Ze kon geen ander werk vinden en ze moest blijven werken voor geld, maar haar energie werd minder en minder, ze werd zieker, depressiever, haar huid begon pijn te doen, het begon haar allemaal naar de keel te staan.

In wol en omringd door wol gestorven

In een wollen trui, in de hoek van de fabriek, ziet zij haar lichaam liggen en beseft dat ze overleden is. Ze háát wol. Wol heeft haar hele leven verziekt. Alleen maar ellende heeft het gebracht. Onderbewust legde ze de koppeling "Als ik met wol in aanraking kom, ga ik dood". Iedere keer dat zij met wol in aanraking kwam, werd die overtuiging actief en begon zij last te krijgen van haar lichaam en gedachten.

Overtuiging ‘In contact met wol ga ik dood’ zorgde voor allergie

Ze ontkoppelde de overtuiging 'wol' en 'doodgaan'. Haar allergie werd minder en minder. Ze wilde het nog steeds niet dragen, (13 jaar geleden had ze het voor het laatst gedragen en ze was eraan gewend) maar had er geen last meer van als andere mensen het aanhadden en zij zich er bewust van was. Alleen als het een smerige trui was, kreeg zij nog een beetje last, maar wist dan altijd de plek te verlaten, waarna de klachten snel weer verdwenen. Ze heeft verder geen therapie meer gedaan om ook dit laatste stukje los te laten.

Lees hier andere voorbeelden