OCD/dwangstoornis: Is het te genezen?
Enkele voorbeelden van iemand die van een dwangstoornis afkwam4x Gas uit-en aandoen
Een vrouw van 32 controleerde elke dag of het gas wel uit stond. Wanneer de knop van het gas uit stond, moest zij de knop nog 4x uit- en aanzetten. Zelf had ze er niet zo'n last van. Het gaf haar een veilig gevoel. Maar toen zij een vriend kreeg, probeerde ze het niet meer te doen. Dit lukte 1 dag. De 2e dag probeerde ze het zo lang mogelijk uit te stellen, maar om 4 uur 's nachts móest ze uit bed, anders kon ze 'niet meer gerust slapen'.
In haar regressie kwam ze in het leven van een jong meisje van 14. Ze woonde met haar ouders en broertjes en zusjes in een houten huis. Overal stonden olielampen, zoals in die tijd gebruikelijk. Die avond was er feest in het dorp en haar ouders hadden haar de opdracht gegeven om op het huis te passen. Dit deed ze dan ook, omdat ze de oudste was. Voor middernacht zouden zij thuis zijn. Wanneer ze naar bed gingen om de gebruikelijke tijd, moest ze een paar lampen aan laten, tegen de inbrekers. Dit deed ze dan ook, tot ze 's nachts wakker werd van de hitte en het felle licht. Meteen besefte ze "Dit is niet goed". Ze keek naar de trap beneden en zag grote vlammen. Ze konden er niet uit. Beneden sloeg de klok vier keer achter elkaar. Haar broertjes en zusjes waren aan het hoesten en proesten en kregen geen lucht. Ze pakte haar broers en zussen en voelde hoe de hitte door de vloer kwam en ze door de rook bijna niks meer kon zien. Uit paniek gooide ze haar broertje het raam uit en toen bezweek ze. Ze is altijd met die schuld blijven zitten, dat het haar schuld was dat al haar broertjes en zusjes gestorven zijn door haar onachtzaamheid. Tijdens de sessie bleef zij zich schuldig voelen. Ze kon het gevoel niet loslaten. Zij was verantwoordelijk. We lieten haar kijken naar wat er gebeurd was. Toen zag ze een inbreker, die door het huis liep, iets hoorde en snel de woning verliet. Hierbij viel er een lamp om en vatte vlam. Haar ouders kwamen die ochtend pas thuis, na lang doorgefeest te hebben. Zij waren hun afspraak niet nagekomen en stomdronken geworden. Ze zag in dat het haar schuld niet was en ontsloeg het kleine meisje in dat leven van haar verantwoordelijkheid. Ze had alles goed gedaan, precies zoals het hoorde. We lieten haar naar de gasknop van het fornuis kijken, net zolang totdat ze vertrouwen had in dat er niks meer kon gebeuren. 1x was genoeg, omdat ze volledig op de knop vertrouwde en ook dat er geen vuur in huis was. Ook leerde ze op de rookmelders te vertrouwen. Daarna heeft ze er nooit meer last van gehad en maakte ze er samen met haar vriend grapjes over.
Smetvrees
Een vrouw vond vrijwel alles wat ze moest aanraken eng en vies. Ontelbare malen moest zij haar handen wassen.
Tijdens een vorig leven met reïncarnatietherapie is zij in een varkenstal verkracht en vermoord. In dit huidige leven wilde zij nog steeds zichzelf schoonwassen van dat trauma. In een ander leven was zij een Jodin die met andere vrouwen in een barak leefde. Veel mensen werden ziek, er hing iets in de lucht. Ze konden zich nooit wassen. Daar keek zij erg naar uit. Tot de dag dat zij mochten gaan douchen. Wat heerlijk! Eindelijk. Die dag werd ze vergast en vielen alle naakte lichamen tegen haar aan. Als klein meisje lag zij onder andere mensen, te snakken naar adem. Ze voelde de lichamen tegen haar naakte lichaam, hun zwartheid gaf op haar af. Ze was in dit huidige leven nog steeds bezig zich schoon te wassen.
Na deze twee leven ging het al stukken beter, maar nog steeds was ze er niet vanaf. We kwamen op een ander stukje dat een belangrijk thema speelde in haar leven. De scheidslijn tussen de ander en haarzelf. Ze voelde alles en iedereen aan. Alle gedachten en gevoelens van iemand anders kwam bij 'haar binnen'. Hierna voelde zij zich vies. Ze ging terug naar de tijd dat haar moeder zwanger was en op het punt stond te bevallen. De bevalling werd traumatisch. Vele mensen zaten aan haar, ze had zichzelf ondergeplast en gepoepte en schaamde zich diep. Iedereen was bezig met schoonmaken, zat aan haar lichaam en haar meest intieme delen.
Cliënt besefte dat zij nog steeds bezig was om haar moeder te bedanken voor alles wat ze heeft moeten doorstaan. Dit kon zij eindelijk loslaten en ze kreeg een betere relatie met haar moeder. Hierna kwam ze erachter dat ze mediamieke gaven had, dat ze mensen heel goed kon aanvoelen en ging hiermee aan de slag door een cursus te volgen. Met tijden was de smetvrees er niet. Wel douchte zij 2x per dag en waste nog een paar keer haar handen. In tijden dat ze veel druk ervaarde, gingen de aantallen omhoog, maar kon ze die later weer terugschroeven.
Getallen
Een vrouw had iets met het getal 3. Veel dingen moest zij drie keer doen. Drie keer werd iets aangeraakt of ze draaide de dop van de fles drie keer los en vast. Gek werd ze ervan en ze snapte maar niet waar het vandaan kwam. Die 3 begon haar hele leven te beheersen.
Zij kwam in een vorig leven uit bij mensen die andere mensen genazen. Met een karavaan trok zij van dorp naar dorp. In zo'n dorp kwamen er mensen met allerlei soorten problemen naar hen toe. Met zijn 3en waren ze om de patiënt te genezen van zijn kwaal. Ze merkte dat er geen genezing optrad, terwijl dit wel door de hoofdgenezer werd voorgehouden. Ze merkte dat ze begon te denken dat de andere twee niet genoeg hun best deden en begon voor hun te denken. In gedachte nam zij hun taak op zich. 3 keer moest ze de handeling uitvoeren, zodat de patiënt genezen zou. De jaren gingen voorbij en zij bleef alles wat zij deed extra doen, zodat ze het drie keer deed. Tot het moment dat ze ziek werd en er maar twee genezers over waren. Ze kon niet geholpen worden, omdat er maar twee waren. 2 is te weinig, het moeten er 3 zijn, waren haar laatste gedachten voordat ze stierf. In haar huidige leven was ze nog steeds bezig om het mysterie van de 3 te kraken. Na deze sessie kon ze de 3 loslaten. Enkel wanneer ze heel onzeker was, begon ze eventjes weer aan de 3 te werken, maar al gauw als ze dit door had, moest ze lachen om de onzinnigheid ervan en kon ze het makkelijker loslaten.