Een laatste kans: HET ONMOGELIJKE MOGELIJK GEMAAKT

Een ondernemer met een zoon uit z’n eerste huwelijk zit in zwaar weer. De inkomsten vallen tegen. Opdrachten gaan niet door. Hij wordt steeds onzekerder en kan er niet meer van slapen. En overdag was hij zo moe dat hij ‘s ochtends al zou kunnen slapen. Maar er moet iets gebeuren. Hartproblemen kreeg hij ervan. Straks was die alles kwijt.

Vorig leven

Hij komt in een vorig leven terug op het moment vlak voordat hij de dag erna moet duelleren met een andere ‘cowboy’. Die had hem uitgedaagd op leven en dood. En hij kon niet weigeren. Anders was hij al dood geweest. Hij had dus in feite zelfs nog erg geluk dat hij nog een kans kreeg. En van de ander was het gedurfd. Als hij zou verliezen had hij te hoog spel gespeeld. Maar als hij zou winnen, zou de man net als al die anderen tot de ‘losers’ behoren en geen ‘legacy’ nalaten. Wat moest zijn zoon van hem denken? De schaamte voor hem. Geen leven meer in deze stad. Of een hard leven.

De dag erna was het duel pas. Dus hij had nog de tijd om te oefenen. Maar het moest wel ‘gaan’ gebeuren. Iets moest gebeuren. En dat ‘iets’, dat ene korte moment, waarop alles mee moest zitten, moest wel gebeuren. Het moest. Maar hoe? En wat als het zijn laatste dag op aarde was? Wat zou die dan doen? Hij bleef malen. Hij kwam er niet uit. En hij had nog zo lang te gaan.

Pas in de ochtend kwam de slaap, maar nu moest hij juist fit zijn. En dat was hij niet. Hij leek steeds meer te dromen. Dit waren zijn laatste momenten. Zo voelde een stervend mens zich in zijn laatste uren, dacht hij. En wat moest er van zijn arme zoon worden? Nee, hij moest opgewekt zijn. Het zou gebeuren! Maar een minuut later was hij moe, zijn ogen waren slaperig, en het gevoel was weg.

Daar stond hij dan. Met zijn hart in zijn keel. Hij zag de mensen niet meer. Hij zag niet meer scherp. Hij voelde alleen het moment. Het moment van de waarheid. En het moest gebeuren. Ook al was hij in alles in het nadeel. Het moest gebeuren.

Op het moment dat hij omdraaide keek hij over de andere man, alsof hij in de lucht keek en klaar was om te gaan. In alle overgave. In alle vertrouwen. Het was goed. Het zou allemaal goed komen. Hij gaf zich over. Hij gaf alles aan God. En hij voelde zijn lichaam iets doen. Hij haalde adem. En wachtte op de inslag in zijn lichaam. Maar wellicht leek hij te dromen, want er kwam niks. En er was een soort van stilte. Was dit de dood.

De andere man viel. Zijn been bewoog nog. Schud. Maar hij staat niet op. Hij staat nooit meer op.

Hij leek uit deze droom wakker te worden, doordat zijn zoon tegen hem op sprong. Er waren blije gezichten, de energie veranderde. En hij haalde adem. Kantje boord overleefd. Iets wat hij niet meer verwachtte. En vanaf dat moment veranderde zijn status. Er werd naar hem opgekeken als een held en zijn zoon plukte daar ook weer de vruchten van. Het ging hen voor de wind. Maar aan het einde van zijn leven kwam de schuld bij hem opzetten. Het leven en zijn zaken waren zo goed gegaan, dat hij en zijn zoon het contact hadden verloren. En hij had een man gedood. Moeten doden. Na zijn dood keek hij terug op zijn leven en kreeg hij de overtuiging dat als hij ‘een goed lopend bedrijf zou hebben, hij zijn relatie met zijn zoon zou kwijtraken.’ De ondernemer was flabbergasted door dit inzicht en begreep waarom hij in deze situatie nu zat. Alles werd duidelijk. Zolang hij dit ‘probleem’ had, had hij het gevoel dat hij zijn zoon niet zou kwijtraken. En hij begreep dat het dit keer niet zo hoefde te gaan, dat hij mag vertrouwen op het ‘universum’. “Wat een mooi leven was dat en wat komt dat aan”, zei hij.

Na de sessie

Er was iets gebeurd. Hij had alles weer terug. Zijn zoon en de liefde voor zichzelf en zijn bedrijf. Het was meer dan wat hij verwacht had. En hij hoefde er niemand voor te ‘doden’.

Al kort na de sessie merkte de ondernemer dat er positieve veranderingen kwamen. Zo kwamen er in een dag meerdere opdrachten binnen wat hem weer de moed en het geloof gaf om door te gaan. En het gaf hem ook het geloof dat de verandering begon in hemzelf.