Hooggevoeligheid | HSP | Hoogsensitiviteit

‘Alles komt zo hard binnen’

Een vrouw zocht hulp voor haar problemen. Alles kwam ‘zo hard binnen’, ze nam dingen van andere mensen over, en ervoer dingen welke zij niet kon duidden of snappen. Met andere woorden was zij hypergevoelig voor sferen en haar omgeving. In eerste instantie wilde zij dan ook het liefst zo ver weg mogelijk bij mensen vandaan blijven.

Haar onderbewustzijn stuurde haar terug naar de baarmoeder, de tijd dat zij nog in de buik van moeder zat, en ervoer hoe moeder paniekaanvallen had, omdat ze bang was dat er "iets van buiten" haar kind (en haar zwangerschap) schade zou kunnen berokkenen. Mensen die in haar omgeving rookten, ruzies uitvochten waar zij bij was, problemen op het werk tussen collega's en klanten, de problemen van haar moeder met instanties, met wie zij dagenlang aan de telefoon moest zitten om haar verhaal aan te horen. Zoals een ieder had cliënt in de baarmoeder als baby geen filter om zich tegen deze angsten en problemen van moeder te beschermen en nam het allemaal 1 op 1 over van haar moeder.

Later in haar leven ging ze het onbewust gebruiken om contact met haar moeder te krijgen, omdat enkel in een angstige staat, of enkel door over angsten te praten, ze ‘gehoord’ en ‘gezien’ werd door haar moeder. Hoewel ze dan 'eindelijk' contact had met haar moeder, was dit niet het contact wat zij graag wilde hebben. Liever wilde zij een dieper emotioneel contact waarbij zij echt werd gezien en begrepen. Aan het einde van de sessie heeft ze de angsten van haar moeder losgelaten, omdat ze inzag dat het helemaal niet nodig was om dit op zich te nemen (het diende haar niet) en dat het niet de juiste manier was om op deze manier contact met haar moeder te hebben.

Boos op haar moeder

Zij bleef echter boos op haar moeder, omdat haar moeder dit haar had aangedaan en zij zo op deze manier een hoop levensvreugde heeft moeten missen. In de volgende sessie wilde zij weten, hoewel zij niet in reïncarnatie geloofde, waarom zij dit moest ervaren en haar zusje, wat anderhalf jaar ouder was, niet. In deze sessie kwam zij in een vorig leven terecht, waarin zij een moeder overste was op een internaat. Met tomeloze energie en met heel haar hart stond ze voor iedereen klaar. Echter er werden nare spelletjes gespeeld, het geloof werd in haar ogen misbruikt en de kinderen kregen letterlijk en figuurlijk alle klappen te verwerken. Ze probeerde dit aan te kaarten bij alle andere verantwoordelijke mensen, maar ze kwam voor een gesloten deur te staan. De vrouwen op het internaat deden wat de mannen zeiden en de mannen wilden op geen enkele wijze naar haar luisteren. Ze diende enkel te gehoorzamen. En wanneer ze dit niet deed, maakte zij haar fijntjes duidelijk dat er 'iets mis' met haar was. Ze ondervond, nadat ze het had aangekaart, enorme tegenstand.

Het liefst wilde ze bij mensen vandaan blijven, maar haar hart vertelde haar dat ze ook de 'zielige' kinderen wilde helpen en bijstaan. Maar omdat ze vrijwel, voor haar gevoel, niks voor elkaar kreeg, verloor ze meer en en meer haar vertrouwen in haarzelf.  Uiteindelijk stierf zij met een enorm schuldgevoel naar haar omgeving en naar haarzelf en was ze er boos op dat ze nooit een 'goede' keuze had weten te maken. In het tussenbestaan (de periode tussen haar vorige leven en dit leven in) kwam zij in een soort computerkamer terecht, waarin zij keuzes kon maken. Ze voelde de vreugde om weer met haar moeder (de enige zuster die ook haar hart op de goede plaats had, maar hetzelfde moest doorstaan als zij) en met haar zus (die wel haar 'eigen' leven kon leiden en geen moeite had om voor zichzelf te kiezen en dan wellicht iets teveel) te reïncarneren en zag dat ze dit leven haar eigen wilde gaan.

Ze besefte dat haar zus haar eigenlijk op een bepaald niveau liet zien dat het niet erg was om voor jezelf te kiezen en je niet zoveel aan te trekken van anderen en ze kreeg in haar hart dat diepe gevoel wat ze in het vorige leven met haar 'medezuster' had voor haar moeder. Zij besefte dat ze nog een paar obstakels had te overwinnen/lessen had te leren (losmaken moeder, losmaken van constante vergelijking zus). Nu kon zij op een diepere laag dit probleem loslaten, en kon zij op een andere, meer ontspannen, manier met haar moeder en haar zus omgaan. Tijdens bezoeken naar de supermarkt en naar andere drukke plekken, merkte ze dat ze minder vaak last had van alle indrukken, als ze maar bewust bleef van haarzelf.