Altijd somber zijn
Op zoek naar wat maakt dat je je altijd somber voelt
Terwijl de media het continu heeft over doelen halen, dromen verwezenlijken en het perfecte en gezonde (insta)leven leiden, zitten veel mensen met onverwerkte ervaringen en emoties. Die emoties delen kan soms gezien worden als zwak, we leven ten slotte in een van de beste landen van de wereld. Vragen als “Is dit het nou?” of “Leef ik hiervoor?” worden dan soms niet begrepen door mensen in de omgeving. Sterker nog, zij zijn lekker bezig met hun leven en kunnen niet iemand erbij gebruiken die hun plezier stopt.
Soms enkele traumatische ervaring, soms meerdere ervaringen
De oorzaak van somberheid is bij een ieder anders en waar het bij de ene persoon een enkele ervaring is (bv. zwaar auto-ongeluk of na een operatie met narcose), kan het bij een ander persoon de optelsom zijn van meerdere ervaringen zijn (scheiding ouders, verkeerde beslissing studie, relaties die voor veel problemen zorgde, etc). Overeenkomstig zit er een verdriet (woede of haat, wat eigenlijk ook verdriet is) in en ergens een overtuiging of gevoel dat dit ‘niet zal veranderen’ of er iets aan gedaan kan worden. Ook kan er voordeel in zitten dat iemand altijd somber is. Hierover later meer.
Waar leidt de somberheid vaak naartoe?
Huidige leven
Vaak zit er veel (onderdrukte) somberheid in de familie, waarin men zich niet emotioneel kon uiten of zichzelf kon zijn. En aangezien kinderen altijd ‘voelen’, voelen of detecteren zij dit bij andere mensen. Ook zie je vaak dat de focus lag op ‘hard’ werken, geld verdienen, overleven of materiële zaken stonden boven emotionele zaken: wanneer men die auto of dat huis had, zouden andere mensen aan hen kunnen zien dat het ‘goed’ met hen ging.
-Zo kan men, als men naar de kern van de somberheid gaat, uit komen bij bijvoorbeeld een van de ouders. Wanneer een van de ouders gevoelens van somberheid had kan dit 1 op 1 worden overgenomen met het onderbewuste doel om ‘contact’ te kunnen maken met die ouder. Immers we zijn allebei somber, dus hebben we een band met elkaar. Door mijn somberheid laat ik zien dat ik jouw somberheid zie. Een hele logische keuze die je kan maken (in je kindertijd), maar het werkt wel tegen je, terwijl de band met die ouder er niet bepaald beter op wordt.
Of het leven had hen al, voordat volwassenheid werd bereikt, zoveel tikken gegeven, dat men niet meer de weerbaarheid kon vinden om door te gaan. Ergens is het geloof in zichzelf geknakt. Met andere woorden: de rest van de weg zal ook wel met veel pijn, veel verdriet en heel veel niet bezaaid zijn.
voorouderlijke lijn
Veel zit er opgeslagen van onze voorouderlijke lijn (erfelijke belasting) en veel wordt er overgenomen van onze ouders, wat zich op een bepaald moment in het leven kan openbaren. En wanneer het zich openbaart, belast het de persoon die vaak geen antwoord heeft op al deze gevoelens die onaf zijn in de familielijn, omdat het zo onbewust gegaan is allemaal. Maar alles wat onbewust is, komt altijd tot uiting.
“Vorig leven” | DNA & Genen
Een vorig leven kan zo geweest zijn, dat iemand daarin overspoeld is met verdriet en niet los kon komen van verdriet. Iemand kan in het concentratiekamp gezeten hebben, daar het geloof hebben opgegeven ooit vrij te komen en is daar in het kamp gestorven (en heeft dus gelijk gehad). Dit neemt deze persoon dan mee naar dit nieuwe leven om zich weer te verbinden met de ‘vrije’ kant van het leven. Want uiteindelijk gaat het er niet om van de somberheid af te komen, maar om je te verbinden met de tegenovergestelde kant van somberheid: blijdschap.
Positief voordeel aan altijd somber zijn
Onderbewust kan er ook iets positiefs kleven aan de somberheid. Zo kan somberheid de eigenaar eraan herinneren dat het leven (en de aarde) een pijnlijke plek is om te verblijven en dat men op deze manier respect toont voor mensen die het minder goed hebben. Vrolijk zijn betekent dus dat die mensen die het minder hebben in de steek worden gelaten.
Daarnaast kan het zo maar eens zijn dat men door de somberheid geen keuzes in het leven hoeft te maken, zodat ze ook niet geconfronteerd worden met en afgerekend worden op de nieuwe keuzes. Stilstaan is dus het beste wat men kan dan op dat moment.
Lees hier andere voorbeelden uit regressietherapie