Burn-out | voorbeeld regressietherapie

Geen licht aan het einde van de tunnel

Een jongeman van 28 jaar kwam afgepeigerd bij mij in de praktijk. De gedachte aan ‘werken’ en ‘werken voor een baas’ zorgde er al voor dat alle laatste energie uit zijn lichaam verdween. Zo moe was hij. Maar ja, hij moest wel op een dag weer aan het werk gaan en die gedachte maakte hem helemaal gek. Het zorgde er ook voor dat hij het liefst in zijn bed zou willen blijven liggen totdat de ‘burn-out’ over zou zijn.

Het leven van een mijnwerker

Hij ging in regressie terug naar een vorig leven in Rusland. Hij was een jongeman van 14 jaar en was goed in leren. Hij droomde over universiteiten, boeken, leren, veel geld verdienen om aan zijn familie te geven, want hij zag aan zijn vader die iedere avond terug kwam, helemaal zwart van de kolenmijnen, dat hij het zwaar had. En daardoor deed hij nog extra zijn best op school.

Tot de dag dat zijn vader naar hem toekwam en vertelde dat er plek was in de mijn waar hij werkte. Hij was 16 jaar en zei dat hij dat niet wilde. Maar zijn moeder kwam erbij staan en ze begonnen allebei hem duidelijk te maken dat hij geld moest verdienen. Ze hadden geld nodig. Het was dus heel belangrijk. Bijna van levensbelang zoals het gebracht werd. En hij ging…

Hij vond het helemaal niks en was elke avond moe. Altijd moe. Totdat hij een vriendin kreeg, waar hij naar uitkeek om die aan het einde van de dag te ontmoeten. Ze kregen een kind en daardoor werd geld nog belangrijker. De universiteit was passé. Dit was zijn leven geworden. Iedere avond kwam hij nog meer moe thuis dan de avond ervoor. En ook als hij ziek was, moest hij werken. Zo sleet hij zijn dagen en hij zag geen hoop meer. Hij was zo moe en keek uit naar het einde van de dag, hopende dat hij een keer heel lang zou kunnen uitslapen. Zich eindelijk weer energiek zou voelen en zin in het leven zou hebben. Maar die dag kwam niet en hij sleepte zichzelf voort.

Dan op een dag in de donkere kolenmijn merkt hij dat het niet goed gaat met hem. Hij heeft het gevoel dat hij doodgaat en loopt de mijn uit. Richting het licht. Bij het verlaten van de mijn zakt hij in elkaar en valt op de grond. Helemaal op. Geen energie meer om op te staan. Op dat moment kwamen de opzichters die boven hem stonden en hem uitscholden, belachelijk maakten en duidelijk maakten dat hij een slappeling was. Het kwam nog maar half binnen, want hij lag daar. Te wachten totdat zijn energie zou terugkomen. Maar dat gebeurde niet. Hij overleed op dat moment.

Eindelijk zichzelf bevrijd uit een doodlopende situatie

De jongeman besefte dat dit precies het gevoel was wat hij nu had. Eigenlijk was hij ‘dood’, maar was hij continu bezig om te wachten totdat de energie vanzelf weer zou komen. Maar de gedachte aan de mijn zorgde er weer voor dat hij ‘dood’ was.

Hij begroef het lichaam, nam afscheid van zijn vrouw en kind, en vervolgde zijn weg naar het licht. In dat licht voelde hij een weldaad van liefde en energie door zijn lichaam golven. Zijn lichaam werd weer geactiveerd. In dat licht besefte hij dat hij keuzes had in dit leven en dat het belangrijk was om werk te doen wat hem plezier en energie bezorgde. En ook dat hij van werk naar werk mocht gaan, wanneer hij weer hij weer verder wilde en dat dit altijd goed zou gaan.

De sessie erna hoefden we niet verder aan het probleem te werken. Hij had in de weken na de sessie zo heerlijk uitgeslapen dat zijn geest en zijn gevoel tot rust waren gekomen. Ook kreeg hij nieuwe (positieve) gedachten over de toekomst. En ook had een oud collega van hem, zonder dat die wist van de burn-out, hem een baan aangeboden, omdat hij zo’n goede en intelligente collega was en er altijd niets dan positiefs over hem te melden was. Hij was zo opgewonden over al het nieuwe, dat de sessie er niet meer van kwam.

Lees hier andere voorbeelden uit regressietherapie