De 12 discipelen van Jezus

Waar ze voor staan en wat je van ze kan leren

De twaalf kwaliteiten die aan de mens zijn gegeven bij de grondlegging van de wereld

'En toen hij zijn twaalf discipelen tot hem had geroepen, gaf hij hun macht tegen onreine geesten, om ze uit te werpen en om alle soorten ziekten te genezen.' Mat 10: 1.

De twaalf discipelen vertegenwoordigen de twaalf kwaliteiten van de geest die door de mens kunnen worden beheerst en gedisciplineerd. Als ze gedisciplineerd zijn, zullen ze te allen tijde het bevel gehoorzamen van degene die hen heeft getraind.

Deze twaalf kwaliteiten in de mens zijn de mogelijkheden van elke geest. Ongedisciplineerd lijken hun acties meer op de acties van een bende dan op een getraind en gedisciplineerd leger. Alle stormen en verwarringen die de mens overspoelen, kunnen rechtstreeks worden herleid tot deze twaalf slecht gerelateerde kenmerken van de menselijke geest in zijn huidige sluimerende toestand. Totdat ze gewekt en gedisciplineerd zijn, zullen ze zich door elk gerucht en elke sensuele emotie laten bewegen.

Wanneer deze twaalf worden gedisciplineerd en onder controle worden gebracht, zal degene die deze controle bereikt, tegen hen zeggen: "Hierna noem ik jullie geen slaven maar vrienden." Hij weet dat vanaf dat moment elk verworven gedisciplineerd attribuut van de geest vriendschap met hem zal sluiten en hem zal beschermen.

De namen van de twaalf kwaliteiten onthullen hun aard. Deze namen worden pas aan hen gegeven als ze tot discipelschap worden geroepen. Het zijn: Simon, die later Peter, Andrew, James, John, Philip, Bartholomew, Thomas, Matthew, James de zoon van Alphaeus, Thaddaeus, Simon the Canaanite en Judas heette.

De eerste kwaliteit die geroepen en gedisciplineerd moet worden, is Simon of het attribuut van horen. Wanneer dit vermogen tot het niveau van een discipel wordt verheven, laat het alleen die indrukken toe om tot bewustzijn te komen, zoals zijn gehoor hem heeft opgedragen om binnen te laten. Ongeacht wat de wijsheid van de mens suggereert of het bewijs van zijn zintuigen, als zulke suggesties en ideeën niet in overeenstemming zijn met wat hij hoort, blijft hij onbewogen. Deze is door zijn Heer geïnstrueerd en hij heeft begrepen dat elke suggestie die hij toestaat om zijn poort te passeren, bij het bereiken van zijn Heer en Meester (zijn bewustzijn) daar een indruk achterlaat, welke indruk na verloop van tijd een uitdrukking moet worden.

De instructie aan Simon is dat hij alleen waardige en eerbare bezoekers of indrukken het huis (bewustzijn) van zijn Heer mag binnenlaten. Geen enkele fout kan voor zijn Meester worden bedekt of verborgen, want elke uiting van het leven vertelt zijn Heer die hij bewust of onbewust heeft vermaakt.

Wanneer Simon door zijn werken bewijst dat hij een ware en trouwe discipel is, dan krijgt hij de achternaam van Petrus of de rots, de onbewogen discipel, degene die niet kan worden omgekocht of gedwongen door een bezoeker. Hij wordt geroepen door zijn Heer Simon Petrus, degene die getrouw de geboden van zijn Heer hoort en bovendien niet hoort.

Het is deze Simon Petrus die ontdekt dat de IK BEN om Christus te zijn, en voor zijn ontdekking worden de sleutels tot de hemel gegeven, en wordt de steen gemaakt waarop de tempel van God rust. Gebouwen moeten een stevige fundering hebben en alleen het gedisciplineerde gehoor kan, als hij leert dat de IK BEN Christus is, standvastig en onbewogen blijven in de wetenschap dat IK BEN Christus en dat er naast MIJ geen redder is.

De tweede kwaliteit die tot discipelschap geroepen moet worden, is Andreas of moed. Als de eerste kwaliteit, geloof in zichzelf, wordt ontwikkeld, roept het automatisch moed op tot zijn broeder. Geloof in zichzelf, dat niemands hulp vraagt, maar rustig en alleen, eigent zich het bewustzijn van de gewenste kwaliteit toe en ondanks de rede of het bewijs van zijn zintuigen van het tegendeel, blijft het trouw en geduldig wachten in de wetenschap dat zijn onzichtbare claim, indien gehandhaafd, moet worden gerealiseerd een dergelijk geloof ontwikkelt een moed en karaktersterkte die de wildste dromen van de ongedisciplineerde man wiens geloof in de dingen is gezien, te boven gaan.

Het geloof van de ongedisciplineerde man kan niet echt geloof worden genoemd. Want als de legers, medicijnen of wijsheid van de mens waarin zijn geloof is gesteld, van hem worden afgenomen, gaan zijn geloof en moed daarmee gepaard. Maar van de gedisciplineerde zou de hele wereld kunnen worden weggenomen en toch zou hij trouw blijven in de wetenschap dat de bewustzijnsstaat waarin hij verblijft zich te zijner tijd moet belichamen. Deze moed is Petrus 'broer Andreas, de leerling, die weet wat het is om te durven, te doen en te zwijgen.

De volgende twee die worden opgeroepen, zijn ook verwant. Dit zijn de broers, James en John, James de rechtvaardige, de rechtvaardige rechter, en zijn broer John, de geliefde. Gerechtigheid om wijs te zijn moet met liefde worden toegediend, altijd de andere wang toekeren en te allen tijde goed met kwaad, liefde voor haat, geweldloosheid voor geweld vergelden.

De discipel Jakobus, symbool van een gedisciplineerd oordeel, moet wanneer hij tot het hoge ambt van een opperrechter wordt verheven, geblinddoekt worden, zodat hij niet door het vlees noch door de rechter beïnvloed mag worden na de schijn van zijn bestaan. Gedisciplineerd oordeel wordt toegediend door iemand die niet wordt beïnvloed door uiterlijkheden. Degene die deze broeders tot discipelschap heeft geroepen, blijft trouw aan zijn gebod om alleen te horen wat hem is opgedragen te horen, namelijk het Goede. De man die deze kwaliteit van zijn geest gedisciplineerd heeft, is niet in staat om iets van hemzelf of een ander als waar te horen en als waar te aanvaarden dat zijn hart niet met liefde vervult.

Deze twee discipelen of aspecten van de geest zijn één en onafscheidelijk wanneer ze wakker worden. Zo iemand die gedisciplineerd is, vergeeft alle mensen omdat ze zijn wat ze zijn. Hij weet als een wijze rechter dat elke man perfect uitdrukt wat hij, als mens, bewust is van zijn zijn. Hij weet dat op het onveranderlijke fundament van bewustzijn alle manifestatie berust, dat veranderingen in expressie alleen tot stand kunnen worden gebracht door veranderingen van bewustzijn.

Zonder veroordeling of kritiek staan ​​deze gedisciplineerde kwaliteiten van de geest toe dat iedereen is wat hij is. Hoewel ze allen deze volmaakte keuzevrijheid toestaan, zien ze er niettemin altijd op toe dat ze zelf profeteren en zowel voor anderen als voor zichzelf doen - alleen die dingen die, wanneer ze worden uitgedrukt, de spreker verheerlijken, waardig maken en vreugde schenken.

De vijfde eigenschap die tot discipelschap wordt geroepen, is Filippus. Deze vroeg om de Vader te worden getoond. De ontwaakte man weet dat de Vader de bewustzijnsstaat is waarin de mens woont, en dat deze staat of Vader alleen kan worden gezien zoals hij wordt uitgedrukt. Hij weet dat hij de perfecte gelijkenis of afbeelding is van dat bewustzijn waarmee hij wordt geïdentificeerd. Daarom verklaart hij: 'Niemand heeft ooit mijn Vader gezien, maar Ik, de zoon, die in zijn boezem woont, heb hem geopenbaard; daarom, als je mij, de zoon, ziet, zie je mijn Vader, want ik kom getuigen van mijn Vader. " Ik en mijn Vader, bewustzijn en zijn uitdrukking, God en mens, zijn één.

Dit aspect van de geest, wanneer gedisciplineerd, blijft bestaan ​​totdat ideeën, ambities en verlangens belichaamde werkelijkheden worden. Dit is de eigenschap die zegt: "Toch zal ik in mijn vlees God zien." Het weet het woord vlees te maken, het vormloze vorm te geven.

De zesde leerling heet Bartholomew. Deze kwaliteit is het verbeeldingsvermogen, welke kwaliteit van de geest, wanneer hij eenmaal wakker is, iemand onderscheidt van de massa. Een ontwaakte verbeelding plaatst degene die zo ontwaakt is met kop en schouders boven de gemiddelde man, waardoor hij de schijn krijgt van een bakenlicht in een wereld van duisternis. Geen kwaliteit onderscheidt de mens zo van de mens als de gedisciplineerde verbeelding. Deze ik is de scheiding van het kaf van het koren. Degenen die het meeste aan de samenleving hebben gegeven, zijn onze kunstenaars, wetenschappers, uitvinders en anderen met een levendige fantasie.

Mocht er een onderzoek worden gedaan om vast te stellen waarom zoveel schijnbaar goed opgeleide mannen en vrouwen falen in hun studiejaren of moet het worden gedaan om de reden vast te stellen voor de verschillende verdienkrachten van de massa, dan zou er geen twijfel over bestaan ​​dat dat een belangrijke rol speelde. Zo'n onderzoek zou aantonen dat het de verbeeldingskracht is die iemand tot leider maakt, terwijl het gebrek daaraan een volgeling maakt.

In plaats van de verbeeldingskracht van de mens te ontwikkelen, verstikt ons onderwijssysteem het vaak door te proberen in de geest van de mens de wijsheid te leggen die hij zoekt. Het dwingt hem een ​​aantal leerboeken uit het hoofd te leren die maar al te snel door latere leerboeken worden weerlegd. Opvoeding wordt niet bereikt door iets in de mens te stoppen; het doel is om de wijsheid uit de mens te halen die in hem latent aanwezig is. Moge de lezer Bartholomeus tot discipelschap roepen, want alleen als deze kwaliteit tot discipelschap wordt verheven, zul je het vermogen hebben om ideeën te bedenken die je boven de beperkingen van de mens zullen verheffen.

De zevende heet Thomas. Deze gedisciplineerde kwaliteit betwijfelt of ontkent elk gerucht en elke suggestie die niet in harmonie is met datgene waartoe Simon Petrus is opgedragen binnen te laten. De man die zich ervan bewust is gezond te zijn (niet vanwege overgeërfde gezondheid, diëten of klimaat, maar omdat hij ontwaakt is en de bewustzijnsstaat kent waarin hij leeft) zal ondanks de omstandigheden van de wereld gezondheid blijven uiten. Hij kon via de pers, de radio en de wijze mannen van de wereld horen dat een plaag de aarde overspoelde en toch zou hij onbewogen en niet onder de indruk blijven. Thomas, de twijfelaar wanneer hij werd gedisciplineerd, zou ontkennen dat ziekte of iets anders dat niet in overeenstemming was met het bewustzijn waartoe hij behoorde enige macht had om hem te beïnvloeden.

Deze eigenschap van ontkenning beschermt de mens tegen het ontvangen van indrukken die niet in harmonie zijn met zijn natuur. Hij neemt een houding aan van totale onverschilligheid ten opzichte van alle suggesties die vreemd zijn aan datgene wat hij wenst uit te drukken. Gedisciplineerde ontkenning is geen strijd of strijd, maar totale onverschilligheid.

Mattheüs, de achtste, is de gave van God. Deze kwaliteit van de geest onthult de verlangens van de mens als gaven van God. De man die deze discipel tot leven heeft geroepen, weet dat elk verlangen van zijn hart een geschenk van de hemel is en dat het zowel de kracht als het plan van zijn zelfexpressie bevat. Zo'n man twijfelt nooit aan de manier waarop het wordt uitgedrukt. Hij weet dat het plan van expressie nooit aan de mens wordt geopenbaard, want Gods wegen zijn niet te ontdekken. Hij aanvaardt zijn verlangens volledig als geschenken die hij al heeft ontvangen en gaat zijn weg in vrede in het vertrouwen dat ze zullen verschijnen.

De negende leerling heet Jakobus, de zoon van Alfeüs. Dit is de kwaliteit van onderscheidingsvermogen. Een heldere en geordende geest is de stem die deze leerling tot leven roept. Dit vermogen neemt waar wat niet aan het oog van de mens wordt geopenbaard. Deze discipel oordeelt niet naar de schijn, want hij heeft het vermogen om te functioneren op het gebied van oorzaken en wordt dus nooit misleid door schijn.

Helderziendheid is het vermogen dat wordt gewekt wanneer deze kwaliteit wordt ontwikkeld en gedisciplineerd, niet de helderziendheid van de mediamieke seancekamers, maar de ware helderziendheid of helder zien van de mysticus. Dat wil zeggen, dit aspect van de geest heeft het vermogen om te interpreteren wat wordt gezien. Onderscheidingsvermogen of het vermogen om een ​​diagnose te stellen is de kwaliteit van Jakobus, de zoon van Alfeüs.

Thaddeüs, de tiende, is de leerling van lof, een kwaliteit waaraan de ongedisciplineerde man jammerlijk ontbreekt. Wanneer deze kwaliteit van lofprijzing en dankzegging in de mens wakker is, loopt hij altijd met de woorden "Dank u, Vader" op zijn lippen. Hij weet dat zijn dank voor dingen die hij niet ziet, de vensters van de hemel opent en toestaat dat geschenken die hij niet kan ontvangen, over hem worden uitgegoten.

De man die niet dankbaar is voor dingen die hij ontvangt, zal waarschijnlijk niet veel geschenken uit dezelfde bron ontvangen. Totdat deze kwaliteit van de geest gedisciplineerd is, zal de mens de woestijnbloesem niet zien als de roos. Lofprijzing en dankzegging zijn voor de onzichtbare gaven van God (iemands verlangens) wat regen en zon zijn voor de onzichtbare zaden in de boezem van de aarde.

De elfde kwaliteit die wordt genoemd, is Simon van Kanaän. Een goede sleutelzin voor deze discipel is 'Goed nieuws horen'. Simon van Kanaän, of Simon uit het land van melk en honing, is, toen hij tot discipelschap werd geroepen, het bewijs dat degene die dit vermogen tot leven roept, zich bewust is geworden van het overvloedige leven. Hij kan met de psalmist David zeggen: “Gij bereidt een tafel voor mij voor in de aanwezigheid van mijn vijanden; gij zalft mijn hoofd met olie; mijn kopje loopt over. " Dit gedisciplineerde aspect van de geest is niet in staat om iets anders te horen dan goed nieuws en is dus goed gekwalificeerd om het evangelie of de goede spreuk te prediken.

De twaalfde en laatste van de gedisciplineerde kwaliteiten van de geest is Judas. Wanneer deze kwaliteit ontwaakt in iemand, weet die dat ie zal sterven in datgene wat hij is geweest om te worden wat hij wenst te zijn. Er wordt dus gezegd van deze discipel dat hij zelfmoord pleegde, wat een mystieke manier is om de ingewijdenen te vertellen over de gedisciplineerde onthechting van Judas. Deze Judas weet dat zijn I AM of bewustzijn zijn redder is, daarom laat hij alle andere redders gaan. Deze kwaliteit, wanneer die ontwikkeld is, geeft de kracht om los te laten.

De man die Judas in het leven heeft geroepen, heeft geleerd hoe hij zijn aandacht kan afleiden van problemen of beperkingen en die kan richten op dat wat de oplossing of redder is. "Tenzij u wederom geboren wordt, kunt u op geen enkele wijze het Koninkrijk der hemelen binnengaan." "Geen grotere liefde heeft de mens dan deze, dat hij zijn leven geeft voor een vriend." Wanneer de mens beseft dat de gewenste kwaliteit, indien gerealiseerd, hem zou redden en vriendschap met hem zou sluiten, geeft hij gewillig zijn leven (huidige opvatting van zichzelf) op voor zijn vriend door zijn bewustzijn los te maken van datgene waarvan hij zich bewust is en het bewustzijn daarvan aan te nemen. die hij wenst te zijn.

Judas, degene die de wereld in haar onwetendheid zwart heeft gemaakt, zal, wanneer de mens ontwaakt uit zijn ongedisciplineerde staat, hoog worden geplaatst, want God is liefde en geen grotere liefde heeft een mens dan dat hij zijn leven voor een vriend geeft. Totdat de mens datgene loslaat waarvan hij zich nu bewust is, zal hij niet worden wat hij wenst te zijn; en Judas is degene die dit bereikt door zelfmoord of onthechting.

Dit zijn de twaalf kwaliteiten die aan de mens zijn gegeven bij de grondlegging van de wereld. Het is de plicht van de mens om ze op het niveau van discipelschap te brengen. Wanneer dit is volbracht, zal de mens zeggen:

“Ik heb het werk voltooid dat u mij te doen hebt gegeven. Ik heb u op aarde verheerlijkt en nu, o Vader, verheerlijk u mij met uw eigen ik met de heerlijkheid die ik bij u had voordat de wereld was. ”